امروز برای هیچ کس تردیدی باقی نمانده که رقابت ژئوپولیتیکی میان چین و ایالات متحده سرنوشت قرن حاضر را تعیین خواهد کرد؛ رقابتی که به رغم وجود ابعاد متنوع، در حال شکل دادن به ساختار و نظام جهانی جدیدی است که از دل نظام کهنه و معیوب برخواهد خواست.

اما اشفورد، یکی از اعضای ارشد مرکز استراتژی و امنیت «شورای آتلانتیک»، و متیو کرونیگ ، معاون مرکز استراتژی و امنیت «شورای آتلانتیک» درباره سیاست دولت بایدن می‌گوید: من در پاییز گذشته در خلیج بودم و تصور این نبود که واشنگتن منطقه را رها می‌کند، بلکه می‌گفتند دیگر آن را ترک کرده است. روسیه و چین از خلاء قدرت درک شده استفاده کردند و کشورهای حاشیه خلیج فارس روابط اقتصادی، فناوری و امنیتی خود را با این دشمنان ایالات متحده افزایش دادند. حتی گزارش هایی وجود داشت مبنی بر اینکه امارات به پکن اجازه ساخت یک پایگاه دریایی را داده بود اما واشنگتن وارد عمل شده و از اجرایی شدن آن جلوگیری کرد.

مارک دوبوویتز، مدیرعامل بنیاد دفاع از دموکراسی‌ها و متیو کرونیگ از شورای آتلانتیک از مدافعان قدیمی جنگ پیشگیرانه با ایران در مقاله‌ای استدلال کردند که خط قرمز برای اقدام نظامی زمانی فرا خواهد رسید که زمان مورد نیاز ایران برای ساختن یک سلاح هسته‌ای به کمتر از زمان موردنیاز برای پاسخ پنتاگون کاهش می‌یابد. این افراد ادعا می‌کنند که این شرایط می‌تواند اوایل امسال اتفاق بیفتد.

تاریخ یک صفحه خالی نیست. من نمی‌توانم درک کنم که چگونه تهران مقصر است، زمانی که این واشنگتن بود که از برجام خارج شد، توافقی که فقط چند سال قبل از آن امضا کرده بود. گرچه من هم دوست دارم معامله بزرگتر و بهتری را با ایران ببینم، اما ترجیحم این است که این معامله دربرگیرنده معماری امنیتی جدید و متعادل تری در خاورمیانه باشد. پیروی از تعهدات توسط آمریکا اولین قدم و تنها راه برای متقاعد کردن ایران است تا این کشور اطمینان حاصل کند که می‌تواند با اطمینان به توافق‌های بعدی متعهد شود.